Перевод песни Noodzakelijk verdriet | Группа froukje | Альбом Noodzakelijk verdriet

1

'k Word wakker in je armen Het voelt als bijna ochtend En jij valt nog diep in slaap 't Is het einde van de zomer Je bent lief zo in jouw kamer Met de nacht nog in je haar

Я просыпаюсь в твоих объятиях Кажется, скоро утро, А ты всё ещё крепко спишь Сейчас конец лета Ты такой милый в своей спальне, И ночь всё ещё в твоих волосах

2

Ik hou van jou Waarom hou ik toch zoveel van jou? Alweer mijn fout

Я люблю тебя Почему я так сильно тебя люблю? Я вновь ошибаюсь

3

Gisteravond was verdrietig Je zei waarvoor je bang was En we huilden op de pont Je verwarmt me met je warmte Bij jou kan ik soms klein zijn En misschien is dat gezond

Прошлым вечером мне было тоскливо Ты рассказал о том, чего боишься, Мы плакали на пароме Ты согреваешь меня своим теплом, С тобой я могу побыть маленькой Может, это здорóво

4

Jij houdt van mij Waarom hou je toch zoveel van mij? Het eerste licht Schijnt op jouw gezicht langs het gordijn

Ты любишь меня Почему ты так сильно меня любишь? Первый луч света Падает на твоё лицо сквозь занавески

5

Je wordt wakker, we zijn samen Het staat je goed en dat kan iedereen beamen Wie kent jou zo kwetsbaar? Je bent prachtig als ik zie dat iets je echt raakt Ik meen het, mijn liefste En liefde is noodzakelijk verdriet En dat spijt me, dat spijt me

Ты просыпаешься, мы вместе Тебя это устраивает, и это могут подтвердить все, Кто знает, что ты очень ранимый Ты прекрасен, когда я вижу, как ты тронут Я серьёзно, любовь моя, Любовь — это необходимая тоска, И мне жаль, так жаль...

6

Soms tel ik de maanden En soms denk ik aan dingen die voorbij zijn En dan laat ik dat weer los Soms wil ik pijn en daarin baden Want destijds kwam dat zomaar 's Ochtends vroeg als met de post

Иногда я считаю месяцы, Думая о том, что было в прошлом, А потом вновь забываю об этом Иногда я купаюсь в своей боли, Потому что она всегда приходит рано утром, Как будто бы почта

7

Ik hou je vast Laten we nog even niet beginnen met de dag En ook de post Belooft dat ze nog even op ons wacht

Я обнимаю тебя Давай пока не будем начинать этот день? А почта обещает, Что дождётся нас

8

Je wordt wakker, we zijn samen Het staat je goed en dat kan iedereen beamen Wie kent jou zo kwetsbaar? Je bent prachtig als ik zie dat iets je echt raakt Ik meen het, mijn liefste En liefde is noodzakelijk verdriet En dat spijt me, dat spijt me

Ты просыпаешься, мы вместе Тебя это устраивает, и это могут подтвердить все, Кто знает, что ты очень ранимый Ты прекрасен, когда я вижу, как ты тронут Я серьёзно, любовь моя, Любовь — это необходимая тоска, И мне жаль, так жаль...

9

Zullen we nog slapen Of nog even praten? Met jou is alles leuker Even geen zwaarte Ik ben bang voor morgen Maar ik ben bang voor alles Dus let maar niet op mij, lief Voor nu is het fijn, lief Zullen we nog slapen Of nog even praten? Met jou is alles leuker Even geen zwaarte Ik ben bang voor morgen Maar ik ben bang voor alles Dus let maar niet maar op mij, lief Voor nu is het fijn, lief

Давай ещё поспим Или, может, поговорим? С тобой всё становится легче, На время я забываю обо всём Я боюсь завтрашнего дня, Но я и так боюсь всего Так что не обращай на меня внимания, дорогой, Пока что всё хорошо, дорогой Давай ещё поспим Или, может, поговорим? С тобой всё становится легче, На время я забываю обо всём Я боюсь завтрашнего дня, Но я и так боюсь всего Так что не обращай на меня внимания, дорогой, Пока что всё хорошо, дорогой

Froukje

Noodzakelijk verdriet

Noodzakelijk verdriet Dutch

'k Word wakker in je armen Het voelt als bijna ochtend En jij valt nog diep in slaap 't Is het einde van de zomer Je bent lief zo in jouw kamer Met de nacht nog in je haar

Ik hou van jou Waarom hou ik toch zoveel van jou? Alweer mijn fout

Gisteravond was verdrietig Je zei waarvoor je bang was En we huilden op de pont Je verwarmt me met je warmte Bij jou kan ik soms klein zijn En misschien is dat gezond

Jij houdt van mij Waarom hou je toch zoveel van mij? Het eerste licht Schijnt op jouw gezicht langs het gordijn

Je wordt wakker, we zijn samen Het staat je goed en dat kan iedereen beamen Wie kent jou zo kwetsbaar? Je bent prachtig als ik zie dat iets je echt raakt Ik meen het, mijn liefste En liefde is noodzakelijk verdriet En dat spijt me, dat spijt me

Soms tel ik de maanden En soms denk ik aan dingen die voorbij zijn En dan laat ik dat weer los Soms wil ik pijn en daarin baden Want destijds kwam dat zomaar 's Ochtends vroeg als met de post

Ik hou je vast Laten we nog even niet beginnen met de dag En ook de post Belooft dat ze nog even op ons wacht

Je wordt wakker, we zijn samen Het staat je goed en dat kan iedereen beamen Wie kent jou zo kwetsbaar? Je bent prachtig als ik zie dat iets je echt raakt Ik meen het, mijn liefste En liefde is noodzakelijk verdriet En dat spijt me, dat spijt me